Dyslexie is een fonologische leeshandicap waarbij het kind een hardnekkig probleem heeft bij het automatiseren van de letters, bij spelling en bij het automatiseren van directe woordherkenning. Er is alleen sprake van fonologische dyslexie als er geen andere verklaring is voor de leesproblemen.
Leesproblemen kunnen immers verschillende achtergronden hebben. Kinderen die dyslectisch lezen blijven ondanks veel en gericht oefenen moeite houden met vlot lezen en spellen. Fonologische Dyslexie is een technisch leesprobleem en geen probleem op het gebied van het begrijpen, al kan het wel belemmerend zijn bij begrijpend lezen.
De definitie van dyslexie van de Gezondheidsraad is: 'het verschijnsel waarin automatisering van woordidentificatie (lezen) en/of schriftbeeldvorming (spellen) zich niet, dan wel zeer onvolledig of zeer moeizaam ontwikkelt’. (Dit is een definitie die vraagt om verbetering).
Als de diagnose fonologische dyslexie gesteld is, kan de school extra geld krijgen om de leerling goede begeleiding te bieden. Fonologische Dyslexie is niet (helemaal) te genezen = compenseren , het is geen mentale ziekte of een psychische stoornis, het wordt vaak het te vroeg bepaald en is met allerlei maatregelen en met goed leesonderwijs en speelse stimulering vanaf groep 2 te ondervangen. Leesproblemen worden vaak verward met ‘Dyslexie)
Fonologische dyslexie komt bij circa 2- 4% van de Nederlanders voor. Erfelijke factoren kunnen een rol spelen.
Laatst geactualiseerd op 13 januari 2025
